محمدامين محمديانمحمدامين محمديان، تا این لحظه: 13 سال و 23 روز سن داره

محمدامين، يه گل پسر، يه تاج سر

معرفی کتاب :ارزیابی ،تشخیص ودرمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی /کمبود توجه

1392/6/21 12:42
234 بازدید
اشتراک گذاری

نام کتاب:ارزيابي، تشخيص و درمان كودكان مبتلا به اختلال بيش‌فعالي/ كمبود توجه 

ناشر:نشر تبلور

نویسندگان : : رضا رستمی، رسول حشمتی

اولین چاپ :1388

«امير پسري 8 ساله است كه مادرش او را به دليل رفتار غيرقابل كنترلش به كلينيك ارجاع شده است. او بچه‌اي حرّاف و فعال است. مدام در حال دويدن و فعاليت و بالا رفتن از در و ديوار است. او دمدمي‌مزاج، تحريك‌پذير و عصبي است. مادرش مي‌گويد نمي‌تواند امير را بدون آشوب و دعوا و جنجال بگيرد. به محض اينكه نگاه مادرش از او غافل مي‌شود از خانه خارج شده و به خيابان مي‌دود و دردسرهاي فراواني به بار مي‌آورد. قبل از اينكه سؤال پدرش از وي تمام شود جواب او را مي‌دهد و به ميان حرف پدرش و خواهر و برادرانش مي‌پرد. مدام از كاري به كار ديگر تغيير مسير مي‌دهد و كار اولي را نيمه تمام مي‌گذارد. حواسپرت است و توجهش از موضوعي به موضوع ديگر پرت مي‌شود، بدون اينكه موضوع اولي را خوب فهميده باشد. او در سال تحصيلي اخير دوبار و هر بار به مدت يك روز از مدرسه اخراج شده است. معلمش از اين شكايت داشته است كه او  سر كلاس درس آن‌قدر ناآرام است كه همكلاسي‌هايش نمي‌توانند تمركز داشته باشند. هيچ‌وقت روي صندلي نمي‌نشيند. داخل كلاس مي‌گردد و با ساير دانش‌آموزان كه مشغول انجام تكاليفشان هستند، صحبت مي‌كند. معلمش وقتي موفق مي‌شود او را روي صندلي بنشاند، وول مي‌خورد و با دستانش اشياء روي ميز را به زمين مي‌اندازد. دستورالعمل‌هايي را كه معلمش مي‌دهد نمي‌فهمد، انگار كه به آن‌ها گوش نداده است».

امير نمونه‌اي از فرد مبتلا به اختلال بيش‌فعالي/ كمبود توجه يا AD/HD است.  او سه ويژگي‌ اصلي AD/HD يعني فعاليت بيش از اندازه، تكانشگري و بي‌توجهي را دارد.

 

مشاهده متداولترين شيوه شناخت محيط اطراف است، انسان‌ها با استفاده از اين روش محيط اطراف را طبقه‌بندي كرده و شباهتها و تفاوت‌ها را از هم تميز دهند. همچنين با استفاده از مشاهده مي‌توانيم انسان‌هاي اطرافمان را با توجه به شباهتهایشان در گروه‌هاي خاصي جاي‌گذاري نماييم. وقتي كودكان بيش‌فعال را مورد مشاهده قرار مي‌دهيم، به راحتي مي‌توانيم بفهميم كه اين كودكان داراي ويژگي‌هايي متفاوت از كودكان نرمال هستند. قبل از اينكه به درمان اين كودكان بپردازيم بايد بتوانيم به «ثبات تشخيصمان» اطمينان داشته باشيم، چون تشخيص نادرست اساساً درمان نادرستي را به دنبال خواهد داشت. پس تشخيص مناسب يكي از گام‌هاي اساسي در درمان كودكان مبتلا به AD/HD است. اما سؤال اينجاست كه ما چگونه مي‌توانيم به «تشخيص معتبر» دست يابيم؟ این مهم از طریف ارزیابی کامل کودک امکان پذیر است.

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (0)